Miłość i akceptacja rodziców są warunkiem zaspokojenia niezbędnej dla prawidłowego rozwoju dziecka potrzeby bezpieczeństwa. Dzieci, które czują, że nie są kochane i akceptowane z pewnością nie są szczęśliwe. Już w dzieciństwie rodzi się u nich poczucie niższej wartości, które potem jest podstawą do budowania zaniżonej samooceny i poczucia, że nie zasługują na miłość. Czują się one mniej wartościowe od innych, a ich rozwój psychiczny jest utrudniony.
Przypisy


    Pecyna M.: Rodzinne uwarunkowania zachowania dziecka, Warszawa 1998, s. 116-124.
    Ziemska M.: Postawy rodzicielskie. Warszawa 1969, s. 42.
    Wery A.: „Wychowanie rodzinne”, [w:] Rozprawy o wychowaniu (red) M. Debesse, G. Mialaret, PWN, Warszawa 1988 s.111.