Zaburzenia odżywiania forum, leczenie, przyczyny, artykuły, blog, definicja, profilaktyka, pomoc, terapia, anoreksja i bulimia

Jola:
- „(...) Czy rodzice cię chwalili?
- Nie. Miałam zawsze jasno zaznaczone, co powinnam zrobić i czego ode mnie oczekują. Pochwały były wobec tego zbędne. Sprostanie ich oczekiwaniom było moim obowiązkiem. Przyzwyczaiłam się do tego, ale pragnęłam tych pochwał. Kiedyś nawet powiedziałam o tym rodzicom, ale usłyszałam, ze jestem bardzo złym dzieckiem, a oni nie zamierzają wychować próżniaka, pyszałka i bufona.
- Czy porównywali cię do innych?
- Tak, często stawiali mi za wzór dzieci ze szkoły, albo kuzynów czy znajomych. To było bolesne, bo bałam się, że oni mnie nie kochają, bo jestem do niczego. Czy można kochać takiego niedojdę jak ja?(...)”
Częstotliwość zapewniania córki przez rodziców o swej miłości

Dzieci intuicyjnie czują realia miłości rodzicielskiej, ale potrzebują również jej słownych zapewnień i zewnętrznych przejawów, takich jak akceptacja, zainteresowanie, wspólnie spędzany czas, przytulanie i pieszczoty.

Tylko 1 matka (co stanowi 3,3%) bardzo często zapewniała córkę o swojej miłości. 4 matki (13,3%) czyniły to często, a 14 matek (46,6%) czasami. 10 osób w tej grupie (33,3%) przyznało, że nigdy nie powiedziały córce, że ją kochają.

Jeszcze bardziej niepokojące wyniki uzyskano na podstawie analizy odpowiedzi ojców. Tylko 1 ojciec (co stanowi 3,3%) bardzo często zapewniał córkę o swojej miłości. 2 ojców (6,6%) czyniło to często, natomiast 11 osób (36,6%) czasami. Aż 15 ojców (50%) nigdy nie powiedziało córce, że jest ona przez nich kochana.